Op trefwoord
Op alfabet
Bloedverlies na de overgang
| Dit zoekresultaat behoort tot de meest voorkomende klachten bij de huisarts. Er zijn nog andere mogelijkheden. Neem bij twijfel contact op met uw huisarts. |
| Wat is het/wat houdt het in? |
| Wat u zelf kunt doen |
| Behandeling door de huisarts |
| Behandeling door de specialist |
Symptomen
- vaginaal bloedverlies nadat de menstruatie al een jaar of langer is weggebleven
De meeste vrouwen raken tussen hun 45e en 55e in de overgang. De menstruatie wordt onregelmatig (met soms meer, soms minder bloedverlies) en houdt geleidelijk op. Als er een jaar of langer na de laatste menstruatie toch weer bloedverlies optreedt, moet worden nagegaan wat hiervan de oorzaak is. Meestal zal de oorzaak onschuldig zijn, vaak is er sprake van een beschadiging van het na de overgang kwetsbaar geworden slijmvlies van de vagina. Toch is er in 10% van de gevallen sprake van een kwaadaardige aandoening van de baarmoeder.
terug naar boven
Wat u zelf kunt doen
Ook al stopt het bloedverlies spontaan dan mag u zich hierdoor nog niet laten geruststellen. U moet toch contact opnemen met uw huisarts.
terug naar boven
Behandeling door de huisarts
Vaginaal bloedverlies ontstaat meestal in de baarmoeder. Omdat de huisarts het inwendige van uw baarmoeder niet kan onderzoeken zal hij u bijna altijd doorverwijzen naar de gynaecoloog.
terug naar boven
Behandeling door de specialist
De gynaecoloog zal de baarmoedermond onderzoeken en een uitstrijkje maken. Laboratoriumonderzoek van de met behulp van het uitstrijkje verkregen cellen zal uitwijzen of er sprake is van baarmoederhalskanker of een voorstadium daarvan.
De gynaecoloog zal ook een echoscopisch onderzoek van de baarmoeder verrichten. Hiermee wordt het inwendige van de baarmoeder goed zichtbaar. Afwijkingen die met dit onderzoek gevonden kunnen worden zijn onder andere vleesbomen, poliepen van het slijmvlies van de baarmoeder of een abnormale verdikking van het slijmvlies.
Is er sprake van een abnormaal dik baarmoederslijmvlies, dan kan dat erop duiden dat het slijmvlies onder invloed van resterende hormonale activiteit toch is gaan groeien en is gaan 'lekken'. Maar het kan er ook op wijzen dat zich een kwaadaardige celwoekering ontwikkeld heeft.
Zijn er inderdaad afwijkingen aan het slijmvlies aangetroffen, dan moet er altijd curettage plaatsvinden. Baarmoederkanker kan vaak goed worden behandeld. In ieder geval betekent het dat de baarmoeder en meestal ook de eierstokken weggenomen moeten worden.
terug naar boven