Zoeken
Op trefwoord

Op alfabet

A B C D E F G H I
J K L M N O P Q R
S T U V W X Y Z
Angst(stoornis)
Dit zoekresultaat behoort tot de meest voorkomende klachten bij de huisarts. Er zijn nog andere mogelijkheden. Neem bij twijfel contact op met uw huisarts.
  Wat is het/wat houdt het in?
  Hoe kom je er aan?
  Wat u zelf kunt doen
  Behandeling

Symptomen
  • ernstige of langdurig aanhoudende angst of paniek met nadelige gevolgen voor het dagelijks functioneren
  • allerlei lichamelijk klachten zoals hartkloppingen, duizeligheid en pijn op de borst
Wat is het/wat houdt het in?
Angst is een beklemmend, onaangenaam gevoel dat ontstaat in bedreigende of onheilspellende situaties. Op zichzelf is angst een normaal en zinvol verschijnsel. Iemand die zich angstig voelt bevindt zich in een hogere staat van alertheid, de spieren zijn gespannen en de zintuigen functioneren optimaal. Het lichaam is paraat, in staat om adekwaat te reageren, snel te vluchten of aan te vallen. Deze vorm van angst is voor iedereen herkenbaar, het is een re
terug naar boven

Hoe kom je er aan?
Zoals bij de meeste psychische en psychiatrische aandoeningen gaat men tegenwoordig ook bij het ontstaan van een angststoornis uit van een samenspel van lichamelijke (biologische), psychologische en sociale factoren.
Bepaalde medicijnen, de zogenaamde antidepressiva, kunnen bij b.v. de paniekstoornis een gunstig effect hebben op de daarbij behorende klachten. Antidepressiva beinvloeden de neurotransmittor-stofwisseling. Neurotransmittors, zoals b.v. serotonine, zijn stoffen die zorgen voor de prikkeloverdracht in de hersenen. Hieruit zou men kunnen afleiden dat biologische factoren een rol moeten spelen bij bepaalde angststoornissen.
De angst bij een angststoornis is zoals gezegd een niet re
terug naar boven

Wat u zelf kunt doen
Angststoornissen komen regelmatig voor. Van mild tot ernstig. Bij een milde angststoornis, met nauwelijks gevolgen voor het dagelijks leven is behandeling niet altijd nodig. Dat geldt vooral voor een specifieke angst of fobie. Met b.v. een angst voor spinnen is in het algemeen wel te leven.
Een te snelle of te diepe ademhaling (hyperventilatie) is een vaak voorkomend fenomeen tijdens angst of een angstaanval. Adviezen hoe daarbij te handelen vindt u bij het hyperventilatiesyndroom.

Indien er sprake is van ernstige angst, vooral wanneer de angst het dagelijkse leven gaat beinvloeden en zeker wanneer daarbij situaties worden vermeden waarin angst zou kunnen optreden of wanneer angst voor de angst gaat ontstaan, is het zinvol uw huisarts om advies te vragen.
terug naar boven

Behandeling
Bij de meeste psychische aandoeningen en ook bij de angststoornissen zijn er in het algemeen drie manieren om de stoornis te behandelen: praten (psychotherapie), medicijnen en een combinatie van beide.
Geruststelling, uitleg en proberen de oorzaak van de angst te achterhalen zijn bij de behandeling van angstoornissen van groot belang. Inzicht in het ontstaan en de gevolgen van angst kan bijdragen tot een vermindering van de klachten en tot een betere controle over de angst en het doorbreken van de vicieuze circel. Uiteindelijk moet niet de angst u overheersen maar u de angst.
Medicijnen kunnen daarbij helpen. Benzodiazepinen, een bepaalde groep medicijnen waartoe o.a. diazepam en oxazepam behoren, zijn effectief in het verminderen van angst. Na het stoppen ervan keren de klachten echter weer terug, de werking kan na verloop van tijd minder worden en ze zijn in het algemeen verslavend. Het is daarom verstandig ze slechts kortdurend of incidenteel te gebruiken. Soms is de wetenschap ze in huis te hebben al voldoende om een volgende angstaanval te voorkomen.
Bij de paniekstoornis en mogelijk ook bij een aantal andere angststoornissen hebben antidepressiva vaak een gunstig effect op het beloop. Antidepressiva werken pas na 2 tot 4 weken. In het begin kunnen de klachten zelfs wat verergeren. U moet ze langdurig, zeker 6 maanden gebruiken (zie ook: depressie).
De meest toegepaste vorm van psychotherapie bij angststoornissen is de gedragstherapie. Bij angststoornissen wordt daarbij geprobeerd u langzaam maar zeker te laten wennen aan die situaties of gedachten die angst veroorzaken. Stap voor stap zal daardoor de angstreaktie uitdoven en uiteindelijk verdwijnen of hanteerbaar worden. Meestal zal uw huisarts u daartoe verwijzen naar een hulpverlener of instantie met ervaring in gedragstherapie.
terug naar boven