![]() Op trefwoord
Op alfabet
![]() |
Gescheurde meniscus
Symptomen
Een meniscus is een vezelige, elastische kraakbeenring in de vorm van de letter C. De knie bevat twee menisci, de binnen- en buitenmeniscus. De menisci bevinden zich tussen boven- en onderbeen en vangen het gewicht op dat op het onderbeen rust en absorberen de schokken tijdens lopen en springen. Door de elasticiteit past de vorm zich voortdurend aan aan de stand van de knie. De buitenrand van een meniscus zit vast aan het kniekapsel. Vooral bij de binnenmeniscus is deze verbinding stevig. De binnenmeniscus scheurt daarom gemakkelijker dan de buitenmeniscus. Beschadiging van een meniscus veroorzaakt in het algemeen een plotselinge, aan de binnen- of buitenzijde van de knie gelokaliseerde pijn. Vochtophoping kan optreden, vaak de volgende dag, maar is niet altijd uitgesproken. Soms is er ook een gevoel van instabiliteit in de knie, een gevoel van doorzakken of dat er in de knie iets verspringt. Bij scheuren van de meniscus waarbij het loshangende fragment klem komt te zitten tussen boven- en onderbeen kan de knie blokkeren, 'op slot' gaan zitten. De knie kan dan niet meer worden bewogen of niet meer worden gestrekt. De pijnklachten na een meniscusletsel nemen na verloop van tijd gewoonlijk af maar kunnen weer terugkomen tijdens bepaalde bewegingen of activiteiten. Een op- en afgaand klachtenpatroon komt dan ook regelmatig voor na een beschadiging van een meniscus. terug naar boven Hoe kom je er aan? Een meniscusscheur ontstaan meestal door een krachtige draai van het bovenlichaam waarbij de voet en het onderbeen blijven staan. Het is een typische sportblessure die nogal eens voorkomt bij voetballers, vandaar de naam 'voetbalknie'. Ook een draaibeweging tijdens hurken of plotseling en ongecontroleerd overeindkomen uit hurkzit kunnen een beschadiging van de meniscus veroorzaken evenals het met het been overstrekt neerkomen na een sprong. Niet altijd is er sprake van een verkeerde beweging of ongeval. Scheuren in een meniscus kunnen ook geleidelijk ontstaan door veroudering, het minder soepel en elastisch worden van de menisci. terug naar boven Wat u zelf kunt doen Bij het vermoeden op een beschadigde meniscus is een aantal dagen rust voor de betreffende knie aan te raden. Afhankelijk van de ernst van de klachten kunnen bij het lopen elleboogskrukken worden gebruikt. Als pijnstiller is paracetamol een goede keus. Omdat de dijbeenspier door de rust snel in kracht achteruitgaat en een goed functionerende dijbeenspier van groot belang is voor het herstel van de knie zijn spierversterkende oefeningen zinvol. Een eenvoudige oefening, waarbij de knie en menisci zelf niet belast worden, is die waarbij in zittende of liggende houding het been gestrekt wordt geheven. Doe dit ongeveer een minuut per keer en meerdere malen per dag. De oefening kan verzwaard worden door de tijd te verlengen of door een gewicht aan het onderbeen te hangen. De knie mag, zodra de pijn dat toelaat, langzaam maar zeker weer worden belast. Als de pijn en de zwelling verder afnemen kan de belasting worden opgevoerd b.v. door te gaan fietsen of wandelen. terug naar boven Behandeling In het algemeen zal uw huisarts bovenstaand beleid adviseren bij de verdenking op een meniscusletsel. Een snelle verwijzing naar een orthopedisch chirurg is alleen noodzakelijk bij een blijvende slotstand van de knie. In alle andere gevallen is korte tijd rust en daarna geleidelijk opvoeren van de belasting een goede richtlijn. Eventueel kan daarbij de hulp van een fysiotherapeut worden ingeschakeld. Spontaan herstel in de loop van weken en daarmee verdwijnen van de klachten is op deze manier goed mogelijk. Indien de klachten echter hinderlijk blijven bestaan zal op een later tijdstip verwijzing naar een orthopedisch chirurg toch ter sprake komen. De orthopedisch chirurg zal bij het eveneens vermoeden op een meniscusletsel waarschijnlijk een arthroscopie verrichten. Dit is een 'kijkoperatie' waarbij via een holle buis (de arthroscoop), lenzen, lichtgeleidingsvezels en een daarop aangesloten camera in de knie kan worden gekeken. Via een andere buis kunnen eventuele beschadigingen worden weggeknipt of via hechtingen hersteld. Omdat de menisci een belangrijke functie vervullen in de knie zal getracht worden zoveel mogelijk gezond meniscusweefsel te sparen. Tot voor kort werd tijdens de arthroscopie pas duidelijk of er ook werkelijk sprake was van een meniscusletsel. Het zichtbaar maken van een meniscusletsel was op een andere manier niet goed mogelijk. Door de toenemende mogelijkheden van beeldvormende diagnostiek wordt tegenwoordig meestal eerst geprobeerd het meniscusletsel aan te tonen via b.v. een MRI-scan. Overbodige arthroscopie terug naar boven |